Vrouwen maken meer drama dan mannen. Waar of niet?

Ja, daar was ie weer! De stelling: ‘vrouwen maken meer drama dan mannen’.
Ens in de zoveel tijd komt ie voorbij, van de week in de workshop. Er waren minder mannen dan vrouwen aanwezig – waarop iemand (een vrouw!) heel stellig zei “dat is omdat vrouwen meer drama maken”. Is dat waar? Of is het onzin? En waarom dan?

Even wat uitleg, zodat we het allemaal over hetzelfde hebben

Drama, dat is in mijn werk een verzamelnaam voor al het gedoe dat voortkomt uit een gevoel van ongelijkwaardigheid. En ja, dat gaat vaak gepaard met emoties.
Die ongelijkwaardigheid, dat kan twee kanten op:

  •  Of je voelt je beter dan de ander – je bent van mening dat jij het beter weet en dat laat je weten door wat je zegt of door je gedrag (Aanklager en Redder, allebei overschatten zij zichzelf en miskennen zij de ander: Ik+ Jij-).
  •  Of je voelt je minder dan de ander. Dan ga je je aanpassen, houd je mond liever dicht of je denkt al vlug dat jij iets niet kunt (Slachtoffer, miskenning van zichzelf en overschatting de ander: Ik- Jij+).

Deze twee houdingen gaan vaak samen: de Aanklager en de Redder reageren op een Slachtoffer en vice versa – zij houden elkaar in stand. De terminologie komt uit de Dramadriehoek van Karpman.

Groot en klein gedoe

Dit ‘je beter voelen’ of ‘je minder voelen’ is meestal niet iets wat je heel bewust doen. Het komt tot uiting in ons gedrag en in wat we zeggen, of in ons gevoel. Een bloemlezing:

•  Geïrriteerd zijn – maar je irritatie inslikken
•  Die blik – je weet wel, dat met die wenkbrauw
•  Van die rottige ‘grapjes’
•  Huilen terwijl je eigenlijk heel boos bent
•  Boos zijn terwijl je eigenlijk verdrietig bent
•  Ongevraagd advies geven
•  Altijd klaar staan om de ander te helpen
•  (Samen) Klagen op ets of iemand zonder er iets aan te doen
•  Snel beledigd zijn
•  Ja zeggen maar nee doen (of nee denken)
•  Vaak sorry zeggen
•  Smoezen verzinnen
•  Lang nadenken hóe je iets zult zeggen zodat de ander niet boos of geraakt wordt
•  Betuttelen
•  Snel een oordeel klaarhebben
•  Voor je laten zorgen – of afdwingen dat er voor je gezorgd wordt
•  Steun zoeken – bijvoorbeeld door uitgebreid te vertellen wat je is aangedaan
•  Niet helder kunnen denken als je onzeker bent
•  Niks zeggen als iemand over je grenzen gaat
•  Moeilijk beslissingen kunnen nemen
•  Erg afwachtend zijn
•  Piekeren
•  Pleasen
•  Hele gesprekken voeren met de ander – in je hoofd
•  Jezelf professioneel afkatten – ook in je hoofd
•  Jezelf stoerder voordoen dan je bent
•  Niet terug gaan naar de winkel als er iets ondeugdelijks is geleverd.

Enzovoort enzovoort, je snapt ‘m.

Jouw zegelboekje

Allemaal symptomen van gevoelens van ongelijkwaardigheid. Op zichzelf zijn ze niet héél erg – we kunnen er voor kiezen om ze te negeren of om er een grapje over te maken. Maar loslaten, dát doen we niet.
Vergelijk het met een zegelboekje van AH. Elke kleine irritatie, elke lullige opmerking, als jij overgeslagen wordt bij het koffie halen… bij dit soort voorvallen plak je een zegeltje in je zegelboekje. En het kan een tijdje duren, maar het boekje komt ooit vol. Dan heb je zoveel geslikt, dan is er zo vaak op je tenen gestaan, dan is het KLAAR!
Bij de volgende vervelende opmerking lever je dan in één klap het hele boekje met alle bij elkaar gespaarde zegeltjes in. Knallende ruzie! Deze persoon krijgt de emotie voor zijn kiezen van een heel zegelboekje. Vaak is dat een gezinslid. Veel minder vaak is dat je leidinggevende of een collega – terwijl die ook echt goed zegeltjes kunnen plakken. Zie daar het drama. Herkenbaar?

Doen vrouwen dit meer dan mannen? Of mannen meer dan vrouwen?

Nee hoor. Echt niet. We doen dit allemaal. Man of vrouw, oud of jong, extravert of introvert, doorgestudeerd of juist niet – het geeft geen enkele indicatie over de mate van gedoe en drama. Ook in mijn praktijk zie ik weinig verschil: ongeveer net zoveel mannen als vrouwen.

Maar waarom dan die hardnekkige aanname?

Tja… ik weet het niet. Drama komt komt vaak tot uiting in emoties. Boos, bang, bedroefd. Slaande deuren, harde stemmen. Of mokken en stille verwijten. Pleasen. Laten vrouwen dat eerder zien dan mannen? Ik zou zeggen van niet – ik zie het overal om me heen, mannen én vrouwen. Maar misschien let ik er ook wel erg op.
Ik geloof wel dat mannen en vrouwen een andere manier is aangeleerd om met emoties om te gaan. Boosheid wordt van mannen eerder geaccepteerd, van vrouwen tranen. En de uitleg van Marc Gungor in mens’s brain vs women’s brain – verschillende ‘doosjes’ vs ‘alles met alles verbonden’ is hilarisch. Iedereen smult ervan, dus er zit vast er een kern van waarheid in.

Drama is all over the place

De hele opsomming hierboven is gedrag dat terug te herleiden is naar gedrag uit de Dramadriehoek. De Dramadriehoek is een model waarmee inzichtelijk kan worden gemaakt waarom gesprekken energie kosten. Waarin je je invloed en verantwoordelijkheid over de heg gooit. Of jezelf té verantwoordelijk maakt voor een situatie. Kortom: hoe jij het gedoe en drama in je leven toelaat.

Gelijkwaardige communicatie

Maar als je er last van hebt, als je er op leegloopt, als je er ongelukkig van wordt, dan is het zaak om de andere optie te onderzoeken.: gelijkwaardige communicatie. Waarin je niet meer verantwoordelijkheid neemt dan je wilt dragen, niets ongevraagd van de ander overneemt én hierover helder kunt zijn. Ik kan je daarbij helpen.

Meer weten?

De Dramadriehoek en de Heldere Driehoek vormen de kern van Heldere Zaken.
Ik schreef er van alles over, bijvoorbeeld:
Over de rollen in de Dramadriehoek
Over het Spel in de Dramadriehoek
Over de route uit de Dramadriehoek: de Heldere Driehoek
En nog veel, veel meer. Als je het interessant vindt blader dan eens lekker door de blogjes.

Heb je vragen of opmerkingen? Laat het me weten via vieve@heldere-zaken.nl.

De Heldere Zaken updates in je mailbox? Schrijf je hier in.

[yikes-mailchimp form="1"]